-Πού είσαι φιόρε του Λεβάντε μου; Πού είσαι ψυχή τση ψυχής μου; Έψαξα όλη την Ανωή και την Κατωή για να σε βρω. Ρίξε μου ένα βλέφαρο να αποζουρλαθώ ο Ληξουριώτης.
- Τι λες βρε Μεμά μου; Εγώ είμαι μια Αργοστολιώτισσα από αρχοντική φαμίλια, δε μου επιτρέπεται να μιλάω με έναν ποπολάρο από το Ληξούρι.
-Κοντεσίνα μου, είμαι ιν αμοράτα μαζί σου. Πες μου το ναι κι εγώ θα 'ρτω να σε ζητήσω απ' τσου γονείς σου.
-Με κογιονάρεις μού φαίνεται ή μήπως έχεις πιει όλο το βουτσί με τη ρομπόλα τση Κεφαλονιάς;
-Μα τον Άγιο Γεράσιμο, θα 'ρτω στο πορτόνι, θα τραβήξω το μάνταλο και ούλο το βράδυ θα καντάρω κάτω από το παραθύρι σου.
-Ωρέ ζουρλάθηκες; Θες η γειτονιά να φωνάξει την πολιτσία και να έχουμε ντράβαλα;
-Νιέντε δε με σταματάει. Θα περάσω πάνω από όλες τις βατσουνιές για εφκείνη που αγαπώ. Έτσι μ' έμαθε η νόνα μου... Πάρε νύφη απ' το Αργοστόλι που θα τη ζηλεύουν όλοι.
-Ρεντίκολο θα γίνουμε σ' ούλη την κοινωνία με τούτο το δεούτελο.
-Κόρωνα στο τσερβέλο μου θα σ' έχω! Πριντσιπέσσα, σου λέω!
-Έχω μάθει στα πλούτη και τσι πολυτέλειες.
-Τζόγια μου, θα τρώω ένα μπουκούμι ριγανάδα ούλη μέρα για να σ' έχω βασίλισσα!
-Και τι δουλειά κάμεις ωρέ Μεμά μου;
-Τζατζαμίνι μου, δουλεύω στο παπόρο αλλά αν μου πεις εσύ το ναι, θα δουλεύω σαν τον μέρμηγκα και στα χωράφια.
-Χμμμμ... λεβέντης φαίνεσαι του λόγου σου... Θα σου δώκω μια ευκαιρία.
-Ψυχή τση ψυχής μου! Μιράκολο τση Κεφαλονιάς! Δε θα το μετανιώσεις, μα τον Άγιο, στον σταυρό που σου κάμω. Βάλε μουσική μαέστρο. Μέρμηγκας θα γενώ για τα μάτια που αγαπώ!